Hino to mało znana japońska marka, która w swoim dorobku ma przede wszystkim samochody ciężarowe, autobusy itp. To jeden z największych producentów tego typu pojazdów w Japonii. Jednak przez krótki okres, marka ta miała w ofercie samochód osobowy, nie był to jednak w 100% japoński produkt, ponieważ bazował na francuskim samochodzie, a design stworzył Włoch. Mimo wszystko stanowi ciekawy epizod w historii japońskiej motoryzacji. Wpis łącznie z galerią zdjęć.
Nazwa samochodu pochodzi z języka włoskiego i oznacza hrabinę. Za design odpowiada Giovanni Michelotti (w jego dorobku są takie projekty jak Maserati 3500 GT, Prince Skyline Sport, Triumph Spitfire itp.).
Czerwone pasy, to cecha charakterystyczna dla Hino Contessa 1300 Coupe PD. |
Opisywana dzisiaj, druga generacja (PD) czyli Contessa 1300, zadebiutowała w 1964 roku w nadwoziu sedan. Jest dłuższa i cięższa, niż poprzednia generacja (PC), jak również posiada większy i mocniejszy silnik produkcji Hino (GR100 1.3L 55 KM). Skrzynia jest manualna, 3- lub 4-biegowa. Prędkość maksymalna wynosi 130 km/h.
Hino Contessa 1300 z rynku europejskiego. |
Hino Contessa PC, a za nim Contessa PD. |
Contessa 1300 w nadwoziu coupe zaprezentowana została w 1965 roku, w porównaniu do sedana ma zmienioną lokację zbiornika paliwa (dla lepszego rozkładu masy), lepsze hamulce, niższe i twardsze zawieszenie oraz nieco wzmocniony silnik (o 10 KM), dzięki czemu prędkość maksymalna wzrosła do 145 km/h.
Contessa 1300, to eleganckie coupe. |
Kody nadwozia to PD100/200 dla sedana oraz PD300/400 dla coupe. Serie 100 i 300 posiadają kierownicę po prawej stronie, podczas gdy 200 i 400 po lewej. Z przodu można zauważyć brak grilla, ponieważ samochód ten posiada silnik i chłodzenie umieszczone z tyłu. 3-biegowa skrzynia dostępna jest tylko w wersji sedan, natomiast 4-biegowa w coupe oraz jako opcja w wersji sedan.
Powstała również 1.5-litrowa wersja silnika GR100, miała znajdować się w modelu Contessa 1500, jednak po przejęciu Hino przez Toyotę, projekt został anulowany. Sprzedawane były też wersje z pojedynczymi reflektorami z przodu. Ciekawostką wśród wyposażenia Hino Contessa, jest klimatyzacja Toshiba.
Oldschoolowa klima Toshiby. |
W ramach przygotowań do wejścia na rynek Stanów Zjednoczonych, znany, amerykański kierowca wyścigowy Pete Brock i jego zespół BRE Racing, zostali wyznaczeni przez szefostwo Hino do przygotowania dwóch modeli Contessa w nadwoziu sedan, do wyścigów. Jeden z nich, zaskakująco wygrał wyścig LA Times Grand Prix w 1966 r. Później, Pete Brook ścigał się w mniejszej, lżejszej i szybszej wersji Contessa w nadwoziu coupe, zwaną potocznie "Samurai" (od nazwy zespołu - Team Samurai).
Oczywiście, jak na japoński, sportowy samochód przystało, dostępne były części do modyfikacji, w 1966 roku pojawił się "Sports Kit" oferujący ulepszenia mechaniczne, takie zestawy raczej nie były powszechne w tamtych czasach w Japonii.
Części do tuningu dla Hino Contessa. |
Powstały specjalne wersje zwane 1300L (L - Lightened = lżejszy), budowane z cieńszej blachy oraz pozbawione niektórego wyposażenia, masa wersji L wynosi 830 kg, podczas gdy typowej wersji - 945 kg. Poza produkcją i sprzedażą na rynku japońskim, Hino Contessa był eksportowany np. do Europy i Stanów Zjednoczonych. Samochód produkowano również w Nowej Zelandii i Izraelu.
Po przejęciu Hino, Toyota chciała zaprezentować podobny samochód (coupe i sedan) swojego autorstwa, tak więc w 1966 roku narodziła się Corolla/Sprinter. Produkcja Contessa została zawieszona w 1967 roku, ze względu na przejęcie Hino przez Toyotę, jednak rok później ją wznowiono, samochód wychodził już głównie na częściach Toyoty i produkowano go do 1969 roku (gdy ostatni Hino Contessa zjechał z linii produkcyjnej, fabrykę przekonfigurowano na produkcję Toyoty Hilux, Publica oraz Sprinter.)
W 1968 roku, na bazie Hino PD300 powstało sportowe coupe - Del Dandy Touring. Samochód posiada silnik V8 2.6L produkcji Toyoty. Oprócz tego, całe zawieszenie zostało zmodyfikowane i ulepszone, jak również wnętrze cechuje się lepszymi materiałami.
Del Dandy Touring V8. |
Kolejne dwie ciekawostki dotyczą głównie silnika Hino Contessa. Pierwsza to BRE Hino Samurai Prototype. Za design odpowiada Pete Brock z Brock Racing Enterprises, samochód posiada aluminiowe nadwozie oraz zmodyfikowany silnik 1.3L z Contessa, który został dostosowany do wymagań grupy 2. Samochód opisano w wielu magazynach motoryzacyjnych, był stworzony na Grand Prix Japonii oraz ewentualnie Le Mans w 1967 roku. Niestety, Pete Brock nie zdołał skorzystać ze swojej nowej broni, przed Grand Prix Japonii samochód został zdyskwalifikowany ze względu na nieregulaminowy prześwit.
BRE Hino Samurai Prototype. |
Druga ciekawostka, to Hino Sprint 1300 GT. Samochód bardziej przypomina model Contessa 900 Sprint, ale jego silnik bazuje na 1.3L GR100 z Contessa 1300. Owy silnik powstał przy pomocy francuskiego Alpine. Jest to bardzo ciekawa konstrukcja typu TOHC, która została stworzona w 1964 roku, oznaczenia tych prototypowych silników to YE28a oraz YE28b. Samochód przeszedł testy w Europie oraz zaprezentowany został w 1966 roku podczas Paris Auto Salon. Niestety, nigdy nie trafił do seryjnej produkcji i sprzedaży.
Hino Contessa PD zdobył nagrodę International Automobile Concours D'elegance, bardzo dobre recenzje zbierał w Belgii. Był również pierwszym, japońskim masowo produkowanym samochodem, w którym zastosowano tarczowe hamulce na przedniej osi (w wersji coupe). Samochód ten, jest dzisiaj mało znany, ale ma w sobie coś fajnego, japońsko-włoskie projekty zazwyczaj wychodzą ciekawie.
Wnętrze Hino Contessa 1300 PD, z rynku japońskiego. |
Hino Contessa w niektórych kręgach otoczony jest kultem, bynajmniej nie jest zapomnianym samochodem, czego dowodzi obecność tego modelu podczas japońskich imprez dotyczących klasycznej motoryzacji oraz wyścigów klasyków, nawet jeśli są to pojedyncze sztuki i giną w natłoku wyścigowych Corolli czy Sunny, to mimo wszystko ciekawią i przyciągają uwagę, szczególnie te w wyścigowych, biało-czerwonych barwach (których będzie najwięcej w poniższej galerii).
Jeszcze nigdy nie spotkałem się z ogłoszeniem sprzedaży Contessa 1300, która miałaby kierownicę po "naszej" stronie, ale oczywiście takie modele były produkowane i sprzedawane w Europie, ciekawi mnie ile takich u nas jeździ. Jeśli znajdziecie kiedyś ogłoszenie sprzedaży, podzielcie się proszę, jestem ciekaw kondycji typowego modelu oraz jego ceny.
Szczegółowe dane techniczne wersji 1300L Coupe:
Silnik: GR100, 1.3L (1251 cm3), R4, OHV, umieszczony z tyłu
Parametry: 65 KM (48 kW) @ 5500 rpm, 98 Nm @ 3800 rpm
Stopień sprężania: 9.0:1
Średnica cylindra x skok tłoka: 71 x 79 mm
Skrzynia biegów: 4-biegowa manualna
Wymiary (dł. x szer. x wys.): 4150 x 1530 x 1340 mm
Rozstaw osi: 2280 mm
Rozstaw kół przednich: 1235 mm
Rozstaw kół tylnych: 1220 mm
Zawieszenie przednie: niezależne, wishbone, stabilizator poprzeczny
Zawieszenie tylne: niezależne, wahliwe, stabilizator poprzeczny
Hamulce przednie: tarczowe
Hamulce tylne: bębnowe
Koła przednie i tylne: 5.60-13-4PR
Napęd: na tył (RWD)
Masa: 830 kg
Na koniec, galeria zdjęć tego ciekawego klasyka:
Źródła:
http://www.hinosamurai.org/Contents/site_index_e.html (od jakiegoś czasu prowadzone są prace na tej stronie i niestety każda nowo otwarta strona po 5 sekundach przekierowuje na główną, jeśli ktoś byłby zainteresowany materiałami, musi wyłączyć w przeglądarce automatyczne przekierowanie)
0 komentarze:
Prześlij komentarz