Najbardziej popularnymi japońskimi silnikami wolnossącymi, gdzie na jeden litr pojemności przypada 100 KM lub więcej, są jednostki Hondy, z racji swojej dostępności. Przykładowa B-seria, to już kultowe silniki, które jeszcze wiele, wiele lat będą w obiegu. Ale oczywiście to, że coś jest popularne, nie znaczy, że jest jedyne. Poniżej, trzy sportowe, japońskie coupe, których 2-litrowe, wolnossące silniki, rozwijają moc 200 KM (oficjalnie) i niemal tyle samo Nm. Ich produkcja (modeli lub danych generacji samochodów) skończyła się w latach 1999-2002. Te konkretne wersje silnikowe przeznaczone były niestety tylko na rynek japoński (JDM).Nissan Silvia.
generacja: S15
wersja: Autech Version
oznaczenie silnika: SR20DE
typ silnika: R4 16V DOHC NVCS
200 KM @ 7200 rpm
214 Nm @ 4800 rpm
Autech, który od 1987 roku przerobił ponad 100 samochodów Nissana, wziął na warsztat Silvie S15. Z SR20DE wycisnął dodatkowe 35 KM w porównaniu do wersji, która posłużyła za bazę, czyli spec-S (była to wersja z wolnossącym silnikiem, natomiast spec-R posiadała turbo).
Wersja od Autech, została wyposażona w 6-stopniową, manualną skrzynię biegów, która dotychczas dostępna była jedynie w spec-R; z tej wersji pochodziły również inne części i dodatki. Wersja ta była droższa o prawie 30%, w porównaniu do spec-S ze standardowym silnikiem SR20DE o mocy 165 KM. Oprócz silnika, posiadała między innymi poprawione zawieszenie i hamulce.
Toyota MR2.
generacja: SW20 Type-V (rev 5)
wersja: G, G-Limited
oznaczenie silnika: 3S-GE BEAMS REDTOP
typ silnika: R4 16V TWINCAM VVT-i
200 KM @ 7000 rpm
206 Nm @ 6000 rpm
W ostatnich latach produkcji, samochód ten wyposażony był w kolejną (czwartą) generację 2-litrowego, wolnossącego silnika 3S-GE tzw. BEAMS "redtop" (BEAMS = Breakthrough Engine with Advanced Mechanism System), nazwa "redtop" została zaadaptowana aby ułatwić rozróżnianie poszczególnych wersji, pochodzi od czerwonej pokrywy zaworów, pozostałe to BEAMS "greytop" o mocy 180 KM i BEAMS "blacktop" o mocy 210 KM (wprawdzie oba silniki miały czarną pokrywę, ale słabszy nazwano "greytop" aby odróżnić go od mocniejszego), wersja "redtop" plasowała się po środku pod względem mocy.
MR2 drugiej generacji (SW20), w swojej najbardziej dopracowanej wersji (piątej), produkowanej od 1997 do 1999 r., otrzymała poprawiony silnik - pierwszą wersję czwartej generacji silnika 3S-GE, który rozwijał moc 200 KM. Niestety, nie dość, że samochód z tym silnikiem przeznaczony był tylko na rynek Japoński, to jeszcze wyprodukowano go w ilości ledwie około 1000 sztuk. Można by jeszcze wspomnieć, że podobna sytuacja miała miejsce w przypadku Celicy ST202 w wersji SS-II oraz SS-III.
Mitsubishi FTO.
generacja: DE3A
wersja: GP version-R
oznaczenie silnika: 6A12
typ silnika: V6 24V DOHC MIVEC
200 KM @ 7500 rpm
200 Nm @ 6000 rpm
JDM pełną gębą. Mitsubishi nie zdecydowało się wypuścić tego samochodu nigdzie indziej, poza Japonię, bez względu na wersję silnikową. Kiedy FTO zadebiutował na rynku w Japonii (1994 r.), natychmiast zgarnął tytuł samochodu roku. Produkowany był na płycie podłogowej Lancera i Mirage. Wersja GP version-R w porównaniu do GPX wyposażona była w standardzie w LSD oraz posiadała między innymi ulepszone zawieszenie.
Pod względem prowadzenia, bywa czasami porównywana z Hondą Integrą Type R, która w latach 90 dzierżyła miano najlepiej prowadzącego się samochodu z napędem na przód, choć z drugiej strony, w kwestii porównania między oba samochodami, nie ma zbyt wielu źródeł, aby to potwierdzić.
FTO wychodził z automatyczną, "samouczącą się" 4-biegową skrzynią biegów INVECS-II (od 1997 r. dostępna była z pięcioma biegami) z dwoma trybami pracy: tradycyjny automat i sekwencyjna (zmiana biegów drążkiem w górę lub w dół), jak również z 5-biegowym manualem. Nazwa FTO oznacza Fresh Touring Origination.
Ciekawy samochód, bardzo rzadko spotykany w Europie, poza Wielką Brytanią oczywiście. Jako ciekawostkę można dodać, że w latach 1998-1999 brał udział w wyścigach JGTC w zespole Taevion Trampio.
0 komentarze:
Prześlij komentarz